Midnight.

Assalammualaikum, hmm a little bit sad :\ Baru lepas on call dengan Faiz. At first, we were having a normal conversation. Lepas tu bila cerita pasal surat yang kita bagi dekat dia malam semalam, suddenly his voice changed. Totally changed! Kita terkejut sebab Faiz diam dan teresak. Menangis. Hmm. Rupanya dah dua hari Faiz tahan sebak. Bila teringat kita orang jumpa malam semalam, lagi bertambah kuat dia menangis. Ya Allah, hati ni menahan. Tunjuk kuat. Kita nak jadi orang yang boleh cheer him up, bagi kata semangat. Memang kalau boleh nak mengalir air mata sekali. Tapi, bila dah jadi sebahagian rasanya memang patut buat dia okay. Cakap benda-benda yang baik. Ingatkan dia bila diri ni jauh tak semestinya hati pun jauh. Faiz was getting better for a few minutes. Then he was crying again. Faiz cakap, dia terbayang bila kita jeling dia. Alahai, awak tahu tak lebih dari tu kita terbayangkan apa yang awak pernah buat. Lepas tu Faiz teringat benda kecil. Pasal token dekat lrt. Dia teringat bila dia selalu letak token tu dekat mulut, dan kita akan start membebel. Ya Allah, sampai macam tu sekali awak. Terharunya kita. Awak, cuti sebulan je. InsyaAllah, takkan ada benda buruk jadi. Kita sama-sama doakan ye. Awak jangan sedih sangat. Sekarang awak yang cembeng! Awak boleh ganti kita lepas ni. Dengan seikhlas hati, awak terlalu manis. Alhamdulillah. Awak tak malu nak tunjuk perasaan dan apa yang awak rasa. Itu lah diri awak yang buat kita selesa sangat. Kita terlalu bahagia dengan awak.

Awak nak balik kedah kejap lagi. Awak jaga diri. I will always love you :*